Gedichten Gerrit

De boer heeft weer een bed gespreid. . . . .
En garf aan garf aaneengereid,
Wacht willoos op den vlegelslag
Die opklinkt heel den winterdag.

De mannen weren zich geducht
En vlegels suizen door de lucht,
Zij vallen fel op elken top
En telkens springen korrels op.

De vlegels dansen op de maat
En voor degene die’t verstaat
Klinkt door den monotonen slag
Een loflied op den winterdag.

Zo wordt de gouden vrucht der aard’
In ’t zweet des aanschijns saamgegaard.
Zoo zorgt de boer voor het dagelijks brood,
In goede tijden en in nood.

Nijmegen 1936, ©    G.R.Kroes.