KROES, Gerardus Rudolf

Wâ het Onze Lieve Heer dâ
eigenaardig ingepikt,
toen ie zon en maon en sterren
op d’r plaotsen het gemikt.

Met de zon was ’t helemaol niks,
die gieng veuls te vroeg steeds op,
’s Aovends veul te vroeg weer onder,
veur de minsen ’n groote strop.

En dâ werd subiet veranderd
want,met ’n eigenwieze snuut,
zetten ze, brutaol en listig,
gauw de klok een uur veuruut.

En now lopt de zon een uurke
achter, heel den zommer deur,
of-te-wel , mien ouwen wekker
is den heelen zommer veur.

’s Aovends is et laoter licht ok,
veur de jongelui een strop;
en ik most een uurke vroeger
dezer dagen ’s mergens op.

Toch is ’t tied verknoeien, wâ een
Ieder met zien klok now duut !
Waorum zetten ze gewoonweg
Nie de zon een uur veuruut…..?   
1930               Gerard van Hatert.