Zoo hier en daar, staat er
Een opper in ’t veld,
Zoo hier en daar, gaat er
Een wagen gesneld ,
Zoo hier en daar loopt er
Een boer met een riek,
Zoo hier en daar, koopt er
Aan  hooi, een zich ziek.
De kost’lijke spieren,
Ze zijn er niet dik !
En krijgen de dieren,
Van vreugd’ straks den hik,
Dan is het vooral niet,
Geloof me maar vrij,
Omdat ‘k ze op stal liet,
En hooi gaf. . . .nou jij !

Die sprietjes van goud zijn,
Ik durf het bestaan,
Nog voor dat zij oud zijn,
Tot  echt goud vergaan !

1929   ©            Gerard van Hatert