KROES, Gerardus Rudolf

Niet dat mijn hart verlangt naar verre streken,

of dat mijn oog in schoner verten staart,

er is geen land , dat Holland evenaart

geen roem , die Hollands roem zou doen verbleken.

Niet dat ik oude banden wil verbreken,

of dat ik in mijn eigen land niet aard ‘

Ik heb hier een blijde jeugd vergaard

een rijkdom die ik elders niet kan kweken.

Maar Hollands verten zijn zo nauw begrensd,

zo klein zijn polders, vlakten en zijn dreven.

Wat ik me altijd vurig heb gewenst

kan Hollands smalle bodem mij niet geven;

De toekomst houden in mijn eigen hand,

een boerenhuis en twintig bunders land !

 

1950    ©                           G.R.Kroes.