Wat een permanente poespas

tusschen China en Japan.

Ping Poeng Pang doet steeds maar pief poef

tegen buurman  Ki Ko Kan.

Eerst ging het om Mandsjoerije,

waar men flink elkaar beschoot,

vele maanden werd gespeeld daar

’n symphonie van kruid en lood.

Had vriend Ping Poeng Pang gewonnen

en nam hij een stad tot buit,

dan kwam Ki Ko Kan en trok hem

aan zijn staart de stad weer uit.

Thans nu Mandsjoerije  murw is

opereert men in Jehol,

oorlog wil men het niet noemen,

neen , men schiet daar voor de lol.

Waarom daar nu wordt gevochten ?

Kijk, men weet de grenslijn niet.

Ergens moet die wezen, echter

geen van beiden die haar ziet.

En als Ping Poeng Pang een lijn trekt

zegt Ki Ko Kan : Die is fout !

En hij trekt een nieuwe lijn, waar

Ping Poeng Pang weer niet van houdt.

En zoo blijft men aan het sollen,

doet elkaar steeds meer gemeens

en men wordt het over ’t lijntje

ongetwijfeld nimmer eens.

 

Toch, ’t probleem is erg eenvoudig

naar ik  , zeer bescheiden , meen,

kijk , ik stuurde er gewoonweg

iemand van ’t  kadaster heen !

 

1933     ©          ROEL  SCHIK.