Ieder jaor  kumt er ’n dag ien
Ons klein- minselijk,  bestaon
Da we efkes  ien  gedachten
Onze lèvensweg  naogaon.
Ieder jaor kumt er ’n dag wer
Da we kieken ien ons hart,
Da we klein zien en onzeker,
Da we stil zien en verward.
Eén dag da we scherp en zuuver
Onderscheien  goed en kwaod
Eén dag da we gern vergèten
Alle vijandschap en haot.
Eén dag onder alle dagen
Die ons dinken duut et mest
Aon de zielen van de minsen
Die ons dierbaar zien gewest.
Eén dag da we keerskes branden,
Da we stil de kruusweg gaon
En met bluumkes ien de handen
Biddend op et kerkhof staon.
Eén dag da we handen griepen
Die ons toegestôken zien. . . . .
Zielen, die we uut et duuster
Brengen ien  God’s  zonneschien.

1938    ©     Gerard van Hatert.