Naar aanleiding van zijn 40 jarig
Jubileum in dienst van de C.H.V.
te Nijmegen, schreef hij  het volgende gedicht.                                                                                                                                                                                                                                    



De jaren zijn vervlogen
sinds ik mijn taak begon
en jong en opgetogen
zocht  naar de horizon.
Het werd geen snel bereiken
van een verhoopt succes,
maar een voortdurend wijken
van  een preutse minnares.
zo vulde dan mijn dagen
het krassen van de pen
en ‘t tellen van bedragen
werd  langzaamaan gewen.
Soms in  gestolen uren,
ontlook  wat poëzij,
och  ja , meest prematuren,
niet  méér dan dromerij.
Nu zijn dan 40 jaren
voorbij , een rond getal;
Het blijkt uit witte haren
en uit een licht verval.
Maar tal van goede vrinden,
verheugd en met elkaar,
wisten mij nog te vinden,
bij borrel en sigaar.
Zij zegden schone wensen
en proefden alcohol,
het bleef binnen de grenzen,
met bloedproef geen gesol.
Dus : “Danke für  die Blumen
ën voor de envelop ! “
De inhoud kan ‘k niet noemen,
maar ’t was beslist geen flop !

11-3-1968  ©        G.R.Kroes.